Ik heb mijn lichaam uitgeleend aan een ander mens.Ze zeggen dat het een wonder is, zo’n lichaam dat groeit in het andere.Nemen ze daarin mee dat mijn leven op pauze staat?Dat ze, door hun visie te verkondigen, mij verstommen?Zij dragen slechts het rooskleurige beeld. Ik...
In mijn hoofd gaat het alle kanten uit, fysiek kan ik nergens heen. Het trekt aan de ene kant, duwt aan de andere zijde. Mentaal en fysiek balanceren op twee uitersten rondom het nulpunt. De discrepantie tussen bewegen en stilstaan. Heen en weer, op en...
Sinds 15 juni 2021 ligt hij in de boekhandel: mijn debuutroman ‘Alle kleuren van de nacht’ (Ambo|Anthos uitgevers). Klik hier voor de laatste informatie Alle kleuren van de nacht Helena vindt het leven lastig. Of in ieder geval om het zo te leven dat ze geen leegte...
Ik hoor Benny Benassi op de achtergrond dreunen. Maar dat is oud en deze tent is teveel bij de tijd. Ik heb mijn hakken aan, lekker handig als je gaat dansen. Als ik weer kijk zie ik mijn sneakers. Ik zie statafels die er net...
De hemel is dan weer intens blauw, dan loodgrijs. Vandaag ligt er minder sneeuw dan gister. Vanachter het raam kan ik er alleen naar kijken. Dingen vallen me nu wel opeens op. De top van de Willemsbrug die boven de gebouwen uittorent en afsteekt tegen...
De zinnen zijn stuk voor stuk zwaar en verzadigd, bijna cryptisch. Ze kijkt naar de samengevoegde letters, pakt een sliert van het papier, stopt hem in haar mond en begint te kauwen. Na de eerste lezing knapt de oppervlakte open, na de tweede spuit de...
De voet van de lantarenpaal is bruingeel uitgeslagen op de plek waar allerlei honden over de jaren hun poot hebben opgetild. Onder de pisvlek ligt een vijftigje. De ene helft wil met de wind mee, de andere plakt aan de stenen in het nog vochtige...
Haar borsten komen goed uit in dat roze truitje. Haar lange bruine haar hangt nonchalant over een schouder. Ik volg haar staalblauwe ogen die alles in het lokaal aftasten, dwaal af naar haar lippen.Ze zegt iets. Ik heb geen idee wat, er kwam een vleugje...
Het verdriet van de aarde hangt zwaar tussen de bomen in het half schemer van het oeroude woud. Zo zwaar dat het tastbaar is. Net zoals de wijsheid van deze plek. Een wijsheid die resulteert in een schoonheid van een raffinement dat toeval uitsluit. Hier...