Er ligt niets. Wacht. Wat gebeurt daar? Vanuit het gras kruipt rubber samen. Resten van een doodgereden beest vormen samen het leer. Uit de lucht daalt microvezel neer. Lijm komt uit de sloot omhoog gekropen. Het balt zich samen, terwijl niemand kijkt....
Het is zover. Kijk, daar begint het. De eerste zonnestraal raakt de ronde, witte bol. Al even zit zij daar, verstopt tussen het voorzichtige groen.Klein en ogenschijnlijk onverstoorbaar. Maar die eerste warmte kust haar wakker. Langzaam wordt een randje opengeslagen. Dan, in de stilte van...
Naast het grijze asfalt ligt een knalrode pump. ‘Duwen! DUWEN!’ ‘Dit gáát niet!’ ‘Daar gaan we naar beneden. Nog een klein stukje.’ ‘Kijk naar mijn schoenen!’ Ze stopt en wijst ernaar. Hij stopt ook. Ze zucht. ‘Goed, nog één keer.’ Ze zetten zich schrap. De auto...
Langs de kant van de weg ligt een eenzame schoen. ‘Waarom moet dat nou?’ ‘Ik vind het fijn. Laat me nou!’ Hij schudt zijn hoofd en kijkt weer op de weg. ‘Als je hem straks kwijt bent…’ ‘Ja hoor, alsof mijn schoen opeens uitvalt!’ ‘Waarom...
Met een ruk is haar jasje uit. Ze glanst en smelt tegen mijn warmte. Met mijn tong raak ik haar voorzichtig aan. Een zoete explosie in mijn mond. Hard begin ik te zuigen. ‘Plannen vanavond?’ Een lach begint in mijn linker mondhoek. Ik probeer hem...
Het is stil. Ik open één oog. Een zonnestraal gluurt tussen de gordijnen door. Het huis vult zich met de geur van warm brood. Met die van verse koffie. De krant van gisteren knispert tussen jouw vingers. Ik vraag je wat het antwoord op vier...
Mijn Montblanc is leeg. Ik kijk op de zijkant. Mijn naam in sierlijke letters. Een cadeautje van Flip voor mijn afstuderen. Als begin van ons volwassen leven. Bij EY viel hij op. Ik hoorde bij de partners met mijn Montblanc: ik was hun slag. Een...
Aan de overkant van de straat begint ze te rennen. Ergens tussen daar en hier diende de noodzaak zich aan.Ze dacht dat ze het dit keer wel zou redden naar huis. Rustig was ze het schoolplein overgelopen, zoals de andere kinderen. Alsof er niets aan...
Ik was jouw eerste huis. Samen woonden wij in mij. Jouw hartslag volgde op de mijne.In het begin hield je je rustig. Als een nieuwe huisgenoot die zijn plek nog niet claimt.De tijd verstreek en je nam steeds meer ruimte in. Begon de boel te...
Hij ruikt anders. Wel vrouwelijk, maar niet van mij. Zwaarder. Zoeter.Ik voel hoe hij om mijn schouders hangt, ogenschijnlijk hetzelfde. Maar het voelt anders. Het schuurt waar het eerder soepel was.Het koord dat ons bij elkaar hield, is verdwenen. De verbinding die ons beide een...