23 okt Het voeden van de inwendige mens
De zinnen zijn stuk voor stuk zwaar en verzadigd, bijna cryptisch. Ze kijkt naar de samengevoegde letters, pakt een sliert van het papier, stopt hem in haar mond en begint te kauwen. Na de eerste lezing knapt de oppervlakte open, na de tweede spuit de rijke vulling eruit. Het druipt langs haar kin naar beneden. Druppels landen op het papier, blijven even liggen en branden er dan doorheen. Ze kauwt op een volgende.
Het papier is verschroeid, de tafel eronder zichtbaar. De inhoud ervan ligt op de bodem van haar maag en resoneert. Tevreden slaat zij het boek dicht.