29 jan De fietsende forens
Dieprood scheurt het donkerblauw ter hoogte van de horizon doormidden. Eronder een wazige brij van mist.
Ergens in de mist staan wittige wolken. Schapen met dauw in hun jassen. Een fuut doorkruist het zwarte water.
Zwanen zwemmen in optocht. Een natgeregend paard wordt omhuld door zijn eigen adem.
Op de achtergrond de lichtjes van de wolkenkrabbers. Ik laat ze steeds verder achter me op mijn tocht naar de andere kant.
Waar de niet-aflatende stroom e-mails me opwacht.
Maar hier is er stilte. De polder geeft me ademruimte voor mijn geest.
Ik fiets nog iets rustiger.